تحلیلی بر توزیع فضایی بازی های بومی و محلی در مناطق روستایی(مورد:بخش خورش رستم شهرستان خلخال)

فضا عینیتی حاصل از نقش پذیری و اثرگذاری افراد و گروههای انسانی در مکان و یا به سخن دیگر ،پیامد عملکردهای متعامل محیط اجتماعی- اقتصادی و طبیعی- اکولوژیک است. همانطوریکه مشخص است توزیع فضایی به مطالعه چگونگی و چرایی و تبیین پراکندگی پدیده های اقتصادی و اجتماعی در قالب مکان می پردازد ، یعنی اینکه این پدیده ها در چه موقعیتی قرار گرفته اند . نحوه ی پراکنگی پدیده های انسانی در فضا چگونه است و محیط باعث چه نوغ تفاوتهایی می گردد؟ و چرا نحوه ی قرارگیری پدیده های انسانی در موقعیت های مکانی مختلف ،متفاوت می باشد بدین معنی که ممکن است توزیع یک پدیده در مناطق کوهستانی و جلگه ای از هم یکسان نباشد . بازی های بومی و محلی نیز مانند سایر پدیده های انسانی در ارتباط با عوامل جغرافیایی در مناطق مختلف با هم متفاوت است. در این تحقیق سعی می شود به این سئوال کلیدی پاسخ داده شود که آیا عوامل فضایی و جغرافیایی باعث تنوع و پراکندگی بازی های بومی در نقاط مختلف روستایی شده است؟ همچنین سعی می شود رابطه ی بین پایداری محیط و نوع بازی بومی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. این نوشته یک پژوهش کاربردی است که به شیوه ی توصیفی- تحلیلی نگاشته شده است،شیوه گردآوری داده ها از نوع اسنادی و میدانی است.نتایج حاصل از مطالعات میدانی از طریق شناسایی و رتبه بندی روستاهای دارای بازی های بومی وسنتی در منطقه خورش رستم و شاخص های تبیین کننده پایداری اجتماعی در سطح 90 نفر از افراد بالای 40 سال در روستاهای مورد مطالعه نشان می دهد که عوامل جغرافیایی بر پراکندگی بازی های بومی روستاها تاثیر زیادی گذاشته است و همچنین نوع بازی های بومی (سنتی و جدید) بر پایداری اجتماعی روستاها اثرگذار بوده است ،یعنی بازی های سنتی در مقایسه با بازی های جدید بر پایداری اجتماعی روستاها تاثیر بسیاری گذاشته اند